Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti. 2009.
sur — ə. böyük buynuzdan qayrılmış şeypur. Suri İsrafil qiyamət günü mələk İsrafilin çalacağı şeypur; İsrafilin şeypuru ə. toy, toy büsatı; qonaqlıq ə. şəhər divarı, qala divarı … Klassik Azərbaycan ədəbiyyatında islənən ərəb və fars sözləri lüğəti
nəfir — ə. 1) şeypur; 2) şayiə, xəbər … Klassik Azərbaycan ədəbiyyatında islənən ərəb və fars sözləri lüğəti
şahnəfir — f. və ə. böyük zurna; şeypur … Klassik Azərbaycan ədəbiyyatında islənən ərəb və fars sözləri lüğəti
ahəngdar — sif. <fars.> 1. Səsləri və ya rəngləri arasında uyğunluq (ahəng) olan; qulağa (gözə) xoş gələn, qulaqları (gözləri) oxşayan, gözəl səslənən; ahəngli, xoş, lətif. Ahəngdar səs. Ahəngdar şeir. Ahəngdar nəğmə. – Əncir ağacı altında inləyən… … Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti
baş — is. 1. İnsan bədəninin kəllə və sifətdən ibarət olan yuxarı hissəsi. İri baş. Onun başı ilə bədəni arasında tənasüb yoxdur. – Baş bədənin tacıdır, gözlər onun daş qaşı. (Ata. sözü). // Heyvan bədəninin beyin olan yuxarı və ya ön hissəsi. Toğlular … Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti
dördnala — z. bax dördayaq 1 2 ci mənada. At dördnala qaçırdı. – . . Bir az yaxşı dinlə, hey qıya bir bax; Dördnala gəlirlər atlar çaparaq. Ə. C.. Baş aparan «atları» səyirdərək dördnala; Qaçışır, gülüşürlər hey şeypur çala çala. Ə. Cəm.. O kimdir ki,… … Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti
isim — is. <ər.> 1. köhn. Ad. Hökmün Malik Əjdər, ismindir Ədhəm: Didələrim qan yaş tökər dəmadəm. Aşıq Abas. <Rəcəbli:> İsminiz nədir? <Mirzə Heydər:> İsmim Heydərdir. Ə. H.. <Zabit:> Orada isimləri yazılı məhbusları bənə təslim … Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti
mərcanı — 1. Bax quşüzümü. 2. sif. Qırmızı rəngli; qırmızı. Hamamın qapısından qırmızı mərcanı fitə asardılar ki, yoldan ötən və şeypur səsi eşitməyən kişilər hamamın zənənə olduğunu bilsinlər. H. S … Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti
nida — is. <ər.> 1. Hiss, həyəcan bildirən səs. Bu sözləri o, kövrək bir nida ilə deyərkən Tahir söhbətə ara vermək və bir daha dostunun könlünə toxunmamaq istədi. M. Hüs.. Nisə xala! – deyə nida ucalanda qadın ətrafına baxındı. M. C.. 2. Səda,… … Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti
nəfir — is. <ər.> 1. Ucu getdikcə genişlənən boru şəklində olan nəfəsli çalğı aləti; şeypur. <Dərviş Məstəli şah:> Mən bu saat elə burada, bu otağın içində bir dairə çəkib əyləşərəm o dairədə, başlaram şah nəfiri çalmağa. Onda görərsən ki,… … Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti
